Loppu...

Moi kaikille! 

Mijn allerlaatste blogberichtje :'(. Dit is de laatste dag, nacht in Finland. Morgenvroeg vertrek ik met mijn familie naar de luchthaven en daar kan ik dan nog afscheid nemen van talrijke afs-studenten. 

Mijn laatste dagen in Finland zijn natuurlijk interessanter om over te schrijven! Vorige week ben ik naar Turku geweest om Miguel op te zoeken. Samen met andere uitwisselingsstudenten hebben we de oude hoofdstad verkend, maar vooral veel gepraat met elkaar. Ik verbleef dus bij Miguel, mijn Spaanse vriend. Het was supertof en we hebben een hele nacht lang doorgepraat en hij heeft me heel wat nieuwe dingen in het Spaans geleerd. De volgende dag kwam mijn Colombiaanse vriend Camilo, die eveneens bij Miguel verbleef. We hebben toch een geweldige tijd met z'n 3 achter de rug: dansen op straat, in het gras liggen aan de rivier, in de regen wegrennen van dronken Finnen enz. 

De daaropvolgende dag zijn we naar Helsinki vertrokken om 6h smorgens. Het was supervroeg en zelfs na wat geslapen te hebben gedurende de reis, moesten we crashen in Coffee House. Daarna brachten we een bezoekje aan Suomenlinna, een oud eilandje dicht bijn Helsinki. We hebben er uren aan de zee gespendeerd vooraleer we terugkeerden naar Helsinki om de andere studenten te zien, waarmee we 's avonds samen naar een AFS-goodbye party vertrokken. Bij afloop van het feest vloeiden er heel wat traantjes omdat we van de meesten die dag definitief afscheid namen. Ook ik heb enkele tranen gelaten voor mijn verre vrienden. Ik moet al reisjes plannen naar Chili, Argentinie, Costa Rica, Amerika, Thailand.. maar eveneens binnen Europa. Kort gezegd: ik heb bijna overal ter wereld een plaats waar ik altijd welkom ben, maar eveneens andersom! 

Eenmaal terug vertrok ik rechtstreeks naar de mökki van mijn familie om daar samen de tijd door te brengen voor Juhannus (midzomerfeest). Het deed me goed om samen met de familie, weg van de drukke, bewoonde wereld. We hebben Juhannus zo traditioneel mogelijk geprobeerd te vieren.We hebben de Finse bbq gehouden, vissen op het meer, een toast geven, zingen, het takken-ritueel in de sauna, het grote kampvuur aan het meer, de bloemendroom (je moet 7 verschillende bloemen onder je hoofdkussen leggen en dan zou je zogezegd je toekomstige man zien in je dromen). Eveneens tijdens 1 van de dagen had mijn mama een verrassing gepland. Ze had een cake gemaakt en samen met de afscheidscadeautjes aan mij gegeven. Er vloeiden even toch enkele traantjes opnieuw. 

Na Juhannus was het dan tijd om afscheid te nemen van mijn Finse vrienden. Met sommigen sprak ik af ol samen wat koffie te drinken, met anderen stond er mij een verrassingsnamiddag gepland (vandaag). We hebben gepraat over al onze herinneringen, leuke momenten, gelachen en gehuild. Van allemaal heb ik iets meegekregen wat het pakken extreem moeilijk maakte. Toch zijn deze dingen belangrijker dan alle kleren in de wereld en zou ik ze voor geen geld hier laten.

Wel dit is het einde. Ik ga al mijn vrienden en familiehier superhard missen. Ik weet dat we morgen nog veel gehuild gaat worden (iets wat onvermijdelijk is), maar ik heb alle adressen, gsm-nummers, e-mailadressen verzameld. Op naar een nieuw begin waar iedereen hopelijk nog steeds een rol speelt ook al zien we elkaar fysiek niet meer zo veel. Ik voel gewoon dat dit niet het einde voor mijn vriendschappen is, hoe moeilijk het gaat zijn om ze te onderhouden. Ik heb al mijn herinneringen als houvast. 

Hierondee volgen enkele "laatste foto's" die ik heb met enkele vrienden. 

Terveisin Nele 

Näkemiin ei ole olemassa!

Moi kaikille!

Dit gaat mijn voorlaatste blogbericht zijn (en hou jullie vast want de laatste zal de beste zijn).

Ondertussen is mijn vakantie al 2 weken aan de gang en in tegenstelling tot mijn vakanties in Belgie, heb ik amper een dag geluierd. Zo kwamen 2 amerikaanse vrienden, Patrick en Elizabeth, naar Lappeenranta voor 4 dagen 2 weken geleden. Gelukkig zat het weer redelijk mee -met Fins weer weet je maar nooit!- en hebben we de meesten activiteiten buiten gedaan. De dag van aankomst ben ik Patrick 's morgens aan het station gaan ophalen en hebben we samen ontbeten terwijl we wachtten voor Klaas' en Elizabeths aankomst. Meer dan buiten gezeten en rondgekuierd hebben we die dag niet echt gedaan, maar meer hoeft het ook niet zijn eh.  Daarna was het kooktijd! Ik zou de volgende dag voor iedereen, inclusief mijn gastfamilie, videe maken. Daar stak meer werk in als gedacht maar het resultaat mocht er zijn. Ook zijn we een dag gaan vissen met zijn allen; het was de 1ste keer voor zowel Klaas als Elizabeth. Hoewel ze soms problemen hadden met de worm op de haak te doen, ging Klaas er met alle vissen vandoor. De laatste dag was Elizabeth er niet meer (ze vertrok immers een dag eerder) gingen we met z'n allen naar de bioscoop voor de geweldige film "1000 manieren om jezelf te doden of zoiets". De film was hilarisch grappig, maar ook hierna was het tijd om afscheid te nemen van mijn Amerikaanse vrienden, iets wat ik minder plezant vond.

2 dagen later waren Klaas en ik al onderweg voor onze laatste reis (samen): een 4-daagse trip naar Tampere en Seinäjoki. We zijn eveneens daar onze AFS-vrienden voor de laatste keer te zien en om afscheid te nemen. In Tampere namen we afscheid van Stepan (Rusland), Rebeca (Costa Rica), Andres (Mexico) en andere minder gekende, maar super sympathieke uitwisselingsstudenten. Ons verblijf in Tampere was het gekke gedeelte van de trip. Zo deden we allerlei random dingen, zoals zingen op straat, in een ijskoud meer springen bij de rotsen, skateboarden en voetballen waar het maar kan. Afscheid nemen was raar, ik wist dat ik ze niet meer terug ging zien voor lange tijd.

Het 2de gedeelte van onze reis was de relaxte kant. Zo hebben we wat rondgewandeld in Seinäjoki, zijn we naar Merihs huis geweest voor een dag poolparty met sauna, makkara worsten eten, zwemmen en luieren. Eveneens heb ik hier mijn nieuw dessert recept uitgeprobeerd: bolitas de leche. Mijn Costa Ricaanse vriendin had me een  nationaal dessert geleerd en het is om je vingers van af te likken! Het is superlekker en supermakkelijk. De dag van vertrek richting thuis, realiseerden we dat het Klaas' laatste reis was. Natuurlijk vonden we geen betere manier om dit te vieren door uithaalpizza mee te nemen in de trein (smaakt alleszins beter dan boterhammen). De man in de pizzabar kon enkele basiswoorden in het Nederlands, wat ons toch wel deed verbazen.

Kort daarna had ik een kort reisje met mijn gastouders en een finse vriendin: op weg naar mother Russia! Rusland was eigenlijk compleet zoals ik het me inbeeldde. Vervallen huizen die toch z'n charmes uitstralen. De russische mensen zijn best vriendelijk (ook al hoor je van mensen het tegendeel) en in deze kort trip hen ik een snelcursus Russisch gehad van mijn vriendin. Ik kan trots zeggen dat ik in enkele uurtjes Russisch heb leren lezen en ik versta het soms wel, veel woorden gelijken immers op het Nederlands vb кове (kovee =koffie) en каве (kavee=café) of mijn favoriet бруки (broeki=broek)

Veel meer heb ik niet echt gedaan in de vakantie. Ik heb met mijn contactpersoon afgesproken voor een laatste keer, heb eindelijk alle AFS-Finland shirts kunnen opsturen naar iedereen (ja, ik ben de officiele designer van het AFS-finland shirt dit jaar) en wat tijd gespendeerd thuis met mijn gastfamilie. Op dit moment zit ik in de trein op weg naar mijn laatste reis, eentje die net als de anderen onvergetelijk gaat zijn. Gisteren was ook de laatste dag thuis, gespendeerd enkel met mijn familie wat best raar was. We hebben gepraat over alle goede momenten met de familie, in mijn jaar maar ook over minder leuke dingen (hoewel die er volgens mijn gastfamilie hier huis niet waren).

Mijn gastmama zei me eveneens: "Als je niet wegging, kon je nooit terugkomen met nieuwe verhalen".

Terveisin Nele

Lähes loppuun... mutta ei vielä!

Moi kaikille!

Als ik terugkijk naar mijn vorig bericht, realiseer ik me hoe snel de tijd is omgevlogen! Het leek alsof het gisteren was dat ik in Helsinki Vapu-päivä vierde en op de terugweg mijn blog updatete. Gelukkig wilt dit ook zeggen dat ik de laatste tijd niet met mijn vingers heb zitten draaien en dus druk bezig ben geweest:

Zo was er het verjaardagsfeestje van mijn gastzusje. Er gingen heel wat voorbereidingen aan vooraf en ook ik heb een handje meegeholpen. Zo heb ik de grote verjaardagstaart volledig zelfgemaakt! Het was een gewone cake met marsepein aan de buitenkant, maar ik had er een uiltje van gemaakt voor haar. Ze was er helemaal gek van, net als van mijn cadeautje!

De daaropvolgende week was een gewone, saaie schoolweek, maar de zon schijnt altijd achter de wolken eh. (Tussendoor gezegd, de zon kan je letterlijk nemen, want het was hier 30 graden of meer voor lange tijd). 2 weken terug hadden we hoogbezoek in Lappeenranta van niemand minder dan Merijn en Hannah -die zomaar plots op de trein richting hier was gesprongen-. De dag van Merijns aankomst zijn we gaan bbq'en op een eilandje op het meer met nog andere uitwisselingsstudenten van hier. Dankzij het weer en de beats van Merijn hing er een gezellige sfeer. De volgende dag, kwam Hannah plots aan en besloten we maar om met z'n allen bij Klaas te blijven voor een logeerpartijtje. Het was een heel toffe bende, dus jongens we moeten een reunie plaatsen back home! :)  Raar maar waar; een bezoekje aan Lappeenranta gaat nooit zonder kleerscheuren. Allemaal zijn ze tezamen naar de kapper geweest voor een compleet nieuwe look. Na heel wat terrasjes en ijsjes vlogen ook deze dagen snel om en was het voor hen tijd om terug te keren naar huis en afscheid te nemen.

Vlak daarna hadden we endstay camp van AFS in Joensuu. Mooi weer, overnachten in een zomerhuisje aan het meer en AFS'ers, wat meer moet je nog hebben voor een camp? Het was heel erg fijn om de meesten nog eens terug te zien en we realiseerden ons maar al te goed dat dit ook de laatste keer was, er was ons precies 1 maand left vooraleer we allemaal samen vertrekken richting thuis. Zo waren er hilarische, toffe en actieve momenten -het zwemmen, de saunaparty, Elisa's verjaardag vieren, het krantenspel, samen hockey kijken en makkara braden boven het kampvuur- en soms hebben we een traantje moeten laten bij de voorbereidingen aan ons vertrek. Het was een weekend van een lach en een traan. AFS kampen in Finland zijn allesbehalve actief. De hoofdactiviteiten waren foto's maken, praten en eten. Zo kwam ik dus thuis met een camera met 422 foto's en dat allemaal van slechts 1 weekendje...

3 dagen later was ik opnieuw op reis, namelijk naar Helsinki! 's Woensdags vond daar Sonisphere festival plaats en samen met enkele uitwisselingsstudenten heb ik dit evenement bijgewoond. Ik vond dat ik toch de Finse ervaring van een rock-metal festival moest meegemaakt hebben dus waarom niet met mjn vrienden hier?! De bands waren heel erg goed live en de topper voor mij was metallica. Ondanks het slechte, regenachtige weer hadden we een goede tijd en wat is een fins festival zonder sauna eh? Niet dat we daar in zijn geweest -zo Fins zijn we ook weer niet geworden-. Ik heb hett festival niet verlaten zonder een Metallica shirt en een grote metallica strandbal die we in de final act hadden vastgekregen! Aangezien ik de nacht verbleef bij een vriendin, dacht ik maar om de volgende dag in Helsinki te spenderen en enkele vrienden opnieuw te zien.

                   

Dan afgelopen weekend was er licht aan het einde van de tunnel. Hiermee verwijs ik naar het einde van het schooljaar en dus ook het einde van mijn middelbare schoolcarriere. 's Vrijdags moest ik een presentatie doen over België en de ceremonie van de kevätjuhla afsluiten met een korte speech. Ja ja, allemaal volledig in het Fins! Gelukkig kreeg ik vlak ervoor mijn eindexamen Fins terug met een 9- als resultaat -ik ben er supertrots op- wat een klein beetje de zenuwen wegnam. Zoals meestal verliep alles van een leien dakje en kan ik er met goed gevoel op terugkijken. Aangezien mijn speech niet op de afstudeerceremonie plaatsvond, hoefde hij niet zo formeel te zijn. (Zeer vrije vertaling)

"Hallo leerkrachten en medeleerlingen,

Op dit moment is het einde voor mij aangebroken. Ik moet afscheid nemen van deze school, die 10 maanden lang een belangrijke rol speelde in mijn leven. 

Hier is het allemaal begonnen, hier heb ik gelachen, gehuild, gedanst en ook geslapen. Het leek alsof het gisteren was dat ik Helena's kantoor in liep en mijn allereerste lessen zelf uitkoos. Ik begon enkel met lessen volledig in het Fins waar ik me enorm aan ergerde, ik was de Finse taal immers nog niet machtig. Nu zie ik het als een slimme beslissing, het heeft me enorm vooruitgeholpen. Ik kan een aardig mondje Fins praten en ondanks al de grammaticafouten, ben ik verstaanbaar. Ik denk altijd "wie spreekt er immers perfect Fins?!". Nu rest er mij nog 1 maand om volop van dit prachtige land te genieten, veel te weinig tijd om alles te doen. Over een maand moet ik dit land verlaten met een traan en een lach. Ik moet alles achterlaten, wat een jaar geleden nog maar enkel iets op papier leek. Mensen die ik een jaar geleden niet kende en waar ik nu met pijn in het hart afscheid van moet nemen. Dit fenomeen noemen we "uitwisseling". De moed om onbekende wateren te ontdekken, de veilige thuishaven achter te laten en instaan voor avontuur. Er staat een tijdslimiet op, wat ons de wind in de vleugels geeft en ons doet realiseren 'nu of nooit'. Op dit moment weet ik, dat dit de beste beslissing was en als ik het opnieuw over kon doen, zou ik het precies hetzelfde laten gaan. Ik moet niet ongelukkig zijn omwille van mijn vertrek, want ik draag iedere dag alle herinneringen in mijn hart mee en ik weet gewoon 'this is not goodbye, but a see you later my friends'. Dankjewel voor alles! "

Diezelfde avond zijn we schools out gaan vieren met enkele vriendinnen. We zijn naar een zomerhuisje van een vriendin gegaan en hebben daar de nacht gespendeerd op z'n fins. We hebben gezwommen in het meer, een saunaparty gehouden, eten gemaakt rond het kampvuur en gezongen tot een stuk in de nacht. De zon gaat hier immers bijna niet meer onder, misschien voor 1 uurtje maar volledig donker is het hier nooit meer. Dit geeft me altijd een verkeerd tijdsgevoel. Soms denk ik dat het nog maar 22h is terwijl het al middernacht is. Nu rest er mij enkel de zomervakantie hier nog om zoveel te doen als ik kan en hopeljk zoveel mogelijk vrienden te zien voordat we allemaal definitief vertrekken.
It's almost the end, but not yet! 

Terveisin Nele

Wild camp

Moi kaikille!

Niet zo lang geleden heb ik nog geschreven over mijn vorig avontuur en hier ben ik dan opnieuw. Ik was pas terug van Tallin en ik kon al pakken voor 'AFS Wild camp'. AFS organiseerde immers een kamp in het midden van het bos in Läyliäinen, close to Hyvinkää -een dorpje dicht bij Helsinki-. Hier verbleven we 4 dagen en 3 nachten, zoals echte kampeerders (ook al was het kamp naar mijn mening toch redelijk luxueus).

's Woensdags vertrok ik al met mijn reuze rugzak, rond 8.00h richting hyvinkää. Eenmaal daar aangekomen, kwam ik mijn Turkse vriend Merih tegen en niet veel later nog heel wat andere vrienden. Samen als eersten, zijn we naar de Mc Donalds getrokken en niet veel later gewoon buiten zitten, het was t-shirten weer immers. Om 14.00h toen iedereen aangekomen was, vertrok de bus richting Läyliäinen, everybody was excited! Aangekomen, werden de regels duidelijk gemaakt en moesten we onze tenten met onze groep zelf opzetten. De slaaptenten waren groot genoeg voor groepen van 10-20 en bevatten in het midden een kacheltje om de tent warm te houden 's nachts en iedereen een waak beurtrol had.

Tijdens het kamp hebben we vooral in de zon gelegen of rond het kampvuur gezeten en natuurlijk gegeten! Naast deze 'hoofdactiviteiten' stond er immers nog vanalles op het plan. Zo hebben we een paintball-namiddag gehad, een boogschietsessie, houthakken, een bosspel, capture the flag game en een boswandeling in het donker! De boswandeling werd grotendeels geblindoekt in het donker gedaan en dankzij een bepaald teamlid en een vrijwilliger stonden Silvia -italiaanse uitwisselingsstudente- en ik de longen uit ons lijf te schreeuwen, omwille van de zogezegde gorilla - gespeeld door een vrijwilliger- die er was. De paintball-namiddag was eveneens de moeite waard, vooral als je het echt speelt in the middle of nowhere met een hele gekke bende! Het bosspel werd gevolgd door een toneelstuk dat we moesten opvoeren de laatste dag en aangezien bijna ieder groepje improviseerde, hebben we ons dood gelachen.

In het kamp werd het eten verzorgd door AFS-vrijwilligers. Ondanks de naam van het kamp, was het niet echt 'wild', naar mijn mening. Er was een goede watervoorziening, een proper toilet, goed eten en een douche en sauna zelfs! Niet dat ik het erg vond, maar ik had mij toch voorbereid op een echt wild camp.

De laatste dag was gewoon crazy. We realiseerden immers dat dit voor de meesten waarschijnlijk een definitief afscheid in Finland was. We haalden allemaal onze vlag of t-shirt en we waren druk bezig met signeren. De boodschappen van al mijn vrienden teruglezen doet me realiseren 'it's not a goodbye, but a see you later for sure'.

Terveisin Nele

Tallin matka

Afgelopen weekend ben ik i.p.v. Pasen traditioneel te vieren, op reis getrokken met mijn gastfamilie: een weekendje Tallin!

Finland en Estland worden door de zee gescheiden van elkaar en de enigste -en meest populaire- way to go was per cruise (meer uitleg volgt later). Op cruise gaan klinkt misschien chique en fancy, maar eigenlijk is dit een van de goedkoopste manieren om te reizen vanuit Finland. De boot is groot en bevat, net als toen ik naar Stockholm ging, alles! Only this time, gingen we met een snelcruise waardoor we in amper 2 uurtjes al in Estland gearriveerd waren, het begin van een geweldig weekend.


De eerste dag zijn we bij aankomst, rechtstreeks naar de nationale zoo gegaan. Recently was de zoo in het bezit van ijsberen en olifanten en dat konden mijn broertje en zusje dan natuurlijk niet missen! Nadat we daar een paar uurtjes rondgekuierd hadden, trokken we verder naar het oude stadsgedeelte voor avondlunch. We zijn eerst wat sightseeing gaan doen op de heuvel en daarna naar het middeleeuws restaurant 'Olde Hanse' gegaan. Dit restaurant bevond zich in 1 van de oudste gebouwen en was binnen volledig gereconstrueerd naar middeleeuws model. Het personeel, de menukaart, de tafels, interieur... allemaal middeleeuws-uitziend! Het was toch wel een ervaring om te drinken vanuit een grote beker, die je ziet in de films. Eveneens het orkest bespeelde oude instrumenten. In 1 woord: geweldig! Daarna zijn we buiten naar wat showstunts op de marktplaats gaan kijken, terwijl we genoten van een zakje 'gekaneelliseerde amandels'.





















De volgende dag, zijn we eerst naar de TV-tower gegaan voor een kort bezoekje. Op de topfloor hadden we een adembenemd uitzicht op volledig Tallin -wat ook wel de hoofdreden was van ons bezoek-. Daarna zijn we opnieuw naar de old city afgereisd, maar deze keer zijn we meer gaan verkennen. Zo zijn we vele shops ingegaan op zoek naar souvenirs, museums bezocht, de stadstrein genomen en verder genoten van het goede weer. Verschillende dingen die me opvielen; zo waren er op straat voor ieder restaurant een aantrekpersoon die mensen naar het restaurant moest lokken. Eveneens had iedere souvenirwinkel een grote pop buiten staan (geen flauw idee waarom). Ook konden we bijna de hele tijd Fins babbelen, wij en zij verstonden elkaar immers bijna altijd - wat ongeloofelijk raar was-!

De cruise trip wordt door Finnen bijna altijd als 1ste reisoptie gekozen, omdat alles op de bootreis Taxfree is! Eten, drank, speelgoed, kleding... gewoon alles! De taxes in Finland liggen zo hoog dat de producten op de boot soms meer als 50% afgeprijsd waren -vooral de drankafdeling-. Zo zag ik voor het eerst de Finse gekte op de boot en talrijke mensen die met karren vol bierpacks, wijndozen rondliepen; alsof ze een levensvoorraad aankochten. Natuurlijk heb ik hier ook een graantje van meegepik ;).

Terveisin Nele

Paljon matkaa kaverin kanssa!

Ondertussen is het echt al veel te lang geleden, maar deze keer kan ik mijn excuus-kaart uithalen. Ik ben immers een maand geleden van familie veranderd tijdens een zeer drukke (reis)periode: ik ben naar stockholm geweest, 2 keer Helsinki en dit weekend ga ik naar Tampere. Eveneens zijn er nog feestjes geweest (waaronder mijn verjaardagsfeestje eveneens). Aangezien ik niet alles kan vertellen, overloop ik eventjes de 2 beste dingen van de afgelopen weken.

Stockholm

Vlak voordat ik van familie veranderde ben ik naar Stockholm afgereisd met een AFS-vriend, Merih met de cruise vanuit Helsinki. Op de boot konden we niet veel meer doen als wat rondlopen, in de bar rondhangen en eten van het geweldige buffet! Het buffet op de boot was zeer uitgebreid! Te veel keus en als echte uitwisselingsstudent heb ik me dan ook iedere keer bijna ziek gegeten, omdat ik alles wilde proeven! Enkel de chocomousse heb ik laten liggen; enkel Belgen kunnen goede chocomousse maken ;) . Na het diner, zijn we naar de bootshop gegaan waar alles aan taxfree werd verkocht. De verleiding was zeer groot om iets te kopen, maar aangezien ik niet teveel geld wou uitgeven heb ik me toch kunnen inhouden. Ik ga liever iets drinken 's avonds in de bar dan al m'n geld te spenderen aan taxfree kleding, schoenen ... Op de boot waren er 2 bars: 1 showbar en 1 jägermeisterbar, beiden met dansvloer en live-muziek en ik heb daar het grootste gedeelte van de avond mij  tijd gespendeerd.

Na een nachtje op de boot geslapen te hebben kwamen we 's morgens in Stockholm aan. Daar hebben we samen de stad verkend met een AFS-vriend van Merih (die in Stockholm op uitwisseling is). We hebben het Vaasa-museum een bezoekje gebracht. Dit museum showt een middeleeuws schip van Zweden, impressive als je het met je eigen ogen ziet! Verder hebben we in het oude stadsgedeelte rondgelopen en zijn we ergens op café geweest. Eerlijk, Stockholm is een mooiere stad als Helsinki maar way more expensive! De Zweedse kronen waren best raar voor mij om om te rekenen tot euro, dus iedere keer dat we ergens binnen gingen duurde het wel even tot we wisten wat de echte prijs was. Eveneens was het raar om te zien dat er compleet geen sneeuw lag (terwijl in Finland wel), behalve de 5m sneeuw die ze in de stad hadden gelegd zodat mensen konden "langlaufen" . Jammer genoeg hadden we maar 1 dag in Stockholm en 's avonds moesten we dus al met de boot terug richting Helsinki vertrekken.

Helsinki

Ik ben eveneens 2 keer naar Helsinki afgereisd en afgelopen weekend was de plezantste van de 2. Mijn vrienden van Oulu (stad in het noorden) waren allemaal afgekomen naar het zuiden! Vrijdagochtend vertrokken Klaas en ik richting Helsinki by train en eenmaal aangekomen, kwamen we iedereen al tegen. Samen hebben we de stad verkend (voor diegenen die Helsinki nog niet hadden gezien) en aangezien het goed weer was hebben we buiten kunnen zitten. Goed weer hier was 10° en zonnig weer! Het was best warm en mijn winterjas heb ik al lang niet meer aangehad. Gedurende het weekend zijn we naar verschillende cafe's en "restaurants" geweest. Zo zijn we vrijdag naar het Hard Rock cafe geweest met z'n allen en 's avonds met de Belgen naar een Belgisch biercafe. Natuurlijk gingen de echte Belgen allemaal crazy toen we ontdekten dat het bier bijna allemaal van de tap kwam!! Jammer genoeg konden ze geen Nederlands babbelen daar, maar toen we onze Belgische passen toonden moesten ze toch wel even lachen. Zaterdags zijn we naar het eiland Suomenlinna geweest met een grotere groep AFS'ers. Dit is een eilandje met nog oude huizen, dichtbij Helsinki. Niet veel later keerden we terug en kochten we confetticanons die afgeschoten werden door mijn vrienden in de stad. Eentje vloog zelfs bijna af in Leons gezicht (een Hongaarse vriend waar ik bij logeerde voor het weekend).
Verder hebben we nog veel crazy exchange student-things gedaan, zoals midnight mcDonalds, een heel weekend leven van fastfood enz.
Kortom dit was 1 van de beste weekends die ik in Finland heb gehad!! Het was dan ook een teleurgesteld maar satisfied gevoel toen ik terugkeerde zondagavond naar Lappeenranta en afscheid moest nemen van iedereen. De meesten zal ik waarschijnlijk voor een langere periode niet meer zien.

Terveisin Nele